Onvoorstelbaar en gewéldig. De zon is weer op het appel. Sinds ons vertrek hebben we nog geen enkele druppel regen op onze donder gekregen. Vandaag krijgen we de eerste “echte bergrit” voorgeschoteld. Ongeveer 300 m. naar omhoog met nu en dan een kuitenbijter aan 11%. We volgen het Pfinztal langs talrijke witte eentonige ingeslapen dorpjes tussen akkers en bossen. Vanaf de drukke moderne stad Pforzheim waar we moeilijk laveren tussen de voorbij schietende auto’s, slingert de weg langs de onophoudelijk klaterende Würm langzaam omhoog. Het natte grint loopt zwaar onder het dichte bladerdek van dikke bomen en langs groene schilderachtige grasweiden. De lekvrije banden trekken twijfelend een diep spoor door het grint. De sterk stijgende heuvels maken het extra vermoeiend en lastig. Toch is de natuur hier zo onvoorstelbaar mooi dat we kunnen genieten. Ons streefdoel is Weil der Stadt maar deze lijkt een beetje te ver. Het is warm geworden tot 27°C. We voelen ons uitgedroogd alhoewel onze beide 2 drinkbussen leeggedronken zijn tot de laatste druppel. Pfuuuf ... het is welletjes geweest. We boeken bij “Rose” in het pittoreske Merklingen met zijn zeldzaam omwald klooster. We slijten de avond achter enkele glazen rode Spätburgunder en een gezellig goed gesprek.
Reacties
Nieuwe reactie inzenden